Knowledge Sharing ชุมชนแห่งการเรียนรู้...
การจัดการศึกษาที่แตกต่างจากมาตรฐานการอุดมศึกษา (Higher Education Sandbox) 55

การจัดการศึกษาที่แตกต่างจากมาตรฐานการอุดมศึกษา (Higher Education Sandbox)
จุดเริ่มต้นจาก พรบ. การอุดมศึกษา พ.ศ. 2562
- มาตรา 53 ให้คณะกรรมการมาตรฐานการอุดมศึกษากำกับดูแลให้สถาบันการศึกษาจัดการศึกษาให้เป็นตามมาตรฐาการอุดมศึกษา รวมทั้งส่งเสริมและสนับสนุนสถาบันอุดมศึกษา ให้สามารถยกระดับคุณภาพการศึกษาให้สูงกว่ามาตรฐานการอุดมศึกษาที่กำหนด
- มาตรา 69เพื่อประโยชน์ในการสร้างสรรค์นวัตกรรมการอุดมศึกษา รัฐมนตรีอาจเสนอนโยบายเพื่อเสนอต่อคณะรัฐมนตรีให้มีมติให้สถาบันอุดมศึกษาหรือส่วนงานในสถาบันอุดมศึกษาจัดการศึกษาที่แตกต่างจากมาตรฐานการอุดมศึกษาได้ ตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่สภานโยบายกำหนด ซึ่งอย่างน้อยต้องกำหนดเรื่องต่อไปนี้ :
1. ระยะเวลาดำเนินการ: ระบุช่วงเวลาที่จะใช้ในการทดลองหรือดำเนินการ
2. ผลสัมฤทธิ์ที่ต้องการให้เกิดขึ้นแก่ผู้เรียน: กำหนดเป้าหมายหรือผลลัพธ์ที่คาดหวังจากผู้เรียน
3. การสำรวจความพึงพอใจของผู้ใช้บัณฑิต: มีการประเมินความพึงพอใจจากผู้ที่ใช้บัณฑิตที่จบการศึกษา
4. กลไกและการในการกำกับและประกันคุณภาพศึกษา: กำหนดวิธีการควบคุมและรับรองคุณภาพการศึกษา
5. การตรวจสอบและติดตามประเมินผลโดยคณะผู้ประเมินอิสระ: มีการประเมินผลจากคณะกรรมการที่เป็นอิสระ
6. การดำเนินการในส่วนที่เกี่ยวข้องเมื่อหมดระยะเวลา: วางแผนการดำเนินการหลังจากสิ้นสุดช่วงเวลาที่กำหนดไว้
กฎกระทรวงมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2565
"ผลลัพธ์การเรียนรู้" หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นกับผู้เรียนผ่านกระบวนการเรียนรู้ที่ได้จากการศึกษา ฝึกอบรม หรือประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจากการฝึกปฏิบัติ หรือการเรียนรู้จริงในที่ทำงานในระหว่างการศึกษา
ผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้สำเร็จการศึกษาทุกระดับตามมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาต้องมีอย่างน้อย "4 ด้าน" ดังต่อไปนี้:
- ด้านความรู้: ความเข้าใจในเนื้อหาและหลักการทางวิชาการ
- ด้านทักษะ: ความสามารถในการนำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติ
- ด้านจริยธรรม: คุณธรรม จริยธรรม และการมีส่วนร่วมในสังคม
- ด้านลักษณะบุคคล: คุณสมบัติส่วนบุคคลที่จำเป็น เช่น การทำงานร่วมกับผู้อื่น หรือการปรับตัว
ในการจัดการศึกษาในรูปแบบ Sandbox ที่ประสบความสำเร็จ มีหลักการที่สำคัญดังนี้:
- วิธีการสอน: มีการสอนแบบ integration-block-module (การบูรณาการในรูปแบบโมดูล) และการสอนแบบ active learning (การเรียนรู้เชิงรุก) ต่างๆ
- อาจารย์ผู้สอน: เป็นอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตร หรือเป็นผู้เชี่ยวชาญ (Expert) ในสาขาวิชา
- ความร่วมมือกับสถานประกอบการ: มีการร่วมมือในรูปแบบต่างๆ เช่น
- อาจารย์ผู้สอนและผู้รับผิดชอบหลักสูตรที่มีความเชี่ยวชาญจากทั้งมหาวิทยาลัยและสถานประกอบการ
- การให้นักศึกษาได้ฝึกปฏิบัติในสถานประกอบการจริง
- วิชาพื้นฐาน: จัดให้มีวิชาพื้นฐานเพื่อส่งเสริมความคิดริเริ่มสร้างสรรค์
- Soft skills: มีการสอนทักษะทางอารมณ์และสังคม หรือทักษะด้านอื่นๆ ที่ไม่ใช่ทักษะทางวิชาการโดยตรง
แนวทางการจจัดทำหลักสูตร Sandbox
- แนวคิดและเป้าหมายของ Higher Education sandbox
วัตถุประสงค์: Sandbox ไม่ใช่การทำลายเกณฑ์ที่มาตรฐาน แต่เป็น “พื้นทดลอง” ที่เปิดให้มหาวิทยาลัยผลิตบัณฑิตตามโจทย์ใหม่ๆ ของประเทศ
เป้าหมาย: การพัฒนากำลังคนสมรรถนะสูงที่ตรงกับความต้องการของผู้ช้บัณฑิต (เช่น ภาคอุตสาหกรรม เทคโนโลยีใหม่ หรือพื้นที่เฉพาะทาง) และนวัตกรรมการจัดการศึกษา
- การเตรียมความพร้อมก่อนจัดทำข้อเสนอ
วิเคราะห์ความต้องการแรงงานจริง: ต้องเริ่มจากการรับฟังภาคผู้ใช้ (employers / industry) ว่าต้องการสมรรถนะอะไร
แปลงความต้องการเป็นกรอบแนวคิด (Conceptual Framework) : นำผลการวิเคราะห์ไปวางโครงสร้างของหลักสูตร Sandbox เช่น วิธีการเรียน การฝึกปฏิบัติและการใช้เครือข่ายมหาวิทยาลัย-ภาคอุตสาหกรรม
- การจัดทำข้อเสนอ
ควรชี้ให้เห็นปัจจัยสำคัญที่คณะทำงานใช้พิจารณา: ข้อเสนอที่ผ่านมีความชัดเจนเรื่องความต้องการของตลาดแรงงาน การสนับสนุนจากเครือข่ายและความพร้อมชองมหาวิทยาลัย
ข้อยกเว้นเกณฑ์มาตรฐาน : หลายข้อเสนอขอยกเว้นเรื่องโครงสร้างหลักสูตร (หน่วยกิต วิธีจัดการรายวิชา) แต่ยังต้องคงมาตรฐานสำคัญ เช่น คุณภาพอาจารย์ การประเมินผลการเรียนรู้
* ข้อควรระวัง : ต้องชี้แจงให้ชัดเจนว่าที่ยกเว้นไม่กระทบต่อคุณภาพบัณฑิต
แหล่งข้อมูลที่มหาวิทยาลัย/คณะใช้ได้จริง เพื่อทำ SANDBOX Proposal หรือการออกแบบหลักสูตรใหม่"
โดยแบ่งแหล่งข้อมูลออกเป็น 5 ประเภทหลัก ๆ ดังนี้
1. ข้อมูลเชิงนโยบายและแผนประเทศ
- ข้อมูลอุตสาหกรรม 12 S-Curve และอุตสาหกรรมเป้าหมายตามยุทธศาสตร์ชาติ
- ข้อมูลเกี่ยวกับ Thailand 4.0 และ BCG Economy
- ข้อมูลจาก สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) และหน่วยงานอื่นๆ
- แผนแม่บทด้านกำลังคนของประเทศ
2. ข้อมูลตลาดแรงงาน (Labour Market Data)
- สถิติการทำงานและผู้ว่างงานตามสาขาอาชีพ
- ข้อมูลจาก กระทรวงแรงงาน เกี่ยวกับตำแหน่งงาน ทักษะที่ต้องการ และช่องว่างระหว่างทักษะ
- ข้อมูลจากองค์กรระดับโลก เช่น World Bank, ILO, OECD เรื่องทักษะที่ขาดแคลนและแนวโน้มในอนาคต
3. ข้อมูลจากภาคอุตสาหกรรม/สมาคมวิชาชีพ
- ข้อมูลจาก สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (ส.อ.ท.) และ หอการค้าไทย
- ข้อมูลจาก สมาคมวิชาชีพ เช่น สมาคมซอฟต์แวร์ สมาคมอีคอมเมิร์ซ และสมาคมดิจิทัลคอนเทนต์
- MOU ความร่วมมือกับมหาวิทยาลัยหรือคณะต่างๆ
4. การสำรวจโดยตรง (Primary Data)
- Survey/Questionnaire: การสำรวจความต้องการจากองค์กรหรือบริษัทในพื้นที่
- Focus Group/Stakeholder Meeting: การประชุมกลุ่มย่อยกับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
- Tracer Study: การติดตามผลการทำงานของศิษย์เก่า
5. ข้อมูลจากแนวโน้มระดับโลก (Global Trends)
- รายงาน Future of Jobs Report จาก World Economic Forum (WEF) ซึ่งจะช่วยคาดการณ์แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงของงานในอีก 5-10 ปีข้างหน้า
- ข้อมูลจากองค์กรระดับโลก เช่น UNESCO, ASEAN, ADB ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาทักษะ
ประเด็นผลลัพธ์การเรียนรู้ (Learning Outcomes: LO) ของหลักสูตร SANDBOX แตกต่างจากหลักสูตรปกติ
1. การเน้น "สมรรถนะเชิงคุณภาพ" มากกว่า "ตัวชี้วัดเชิงปริมาณ"
- หลักสูตรปกติ: มักกำหนดผลลัพธ์เป็นตัวชี้วัดเชิงปริมาณ เช่น ความรู้ตามหมวดวิชา, ทักษะ, จริยธรรม และอื่นๆ โดยวัดผลจากการสอบหรือรายงาน
- หลักสูตร Sandbox: เน้นการกำหนด LO แบบ สมรรถนะ (Competency-based) ซึ่งสอดคล้องกับอุตสาหกรรมโดยตรง เช่น การระบุสมรรถนะของ Cybersecurity Analyst, AI Engineer, Entrepreneur ที่เชื่อมโยงกับมาตรฐานวิชาชีพสากล (เช่น ICAO, IATA, EASA เป็นต้น)
2. การใช้แนวคิด "Learning Pathway"
- หลักสูตร Sandbox: มีการออกแบบ เส้นทางการเรียนรู้ (Learning Pathway) ที่ชัดเจนและเปิดโอกาสให้นักศึกษากำหนดเป้าหมายของตนเองได้
- LO: ไม่ได้กำหนดตายตัวเป็นรายวิชา แต่เป็นการใช้โมดูลหรือโครงการ เพื่อให้นักเรียนเลือกเส้นทางที่เหมาะสมกับตนเองได้
3. การประเมินผลตาม LO แบบยืดหยุ่น
- หลักสูตร Sandbox: ใช้การวัดผลแบบ Formative Assessment (การประเมินย่อยพร้อม Feedback) ควบคู่ไปกับ Summative Assessment (การประเมินสรุปรวม)
- จุดประสงค์: เพื่อให้นักเรียนพัฒนาการเรียนรู้และปรับปรุงได้ทันที ซึ่งแตกต่างจากหลักสูตรปกติที่เน้นการสอบแบบปลายภาคเป็นหลัก
กรณีศึกษาการจัดการศึกษาที่แตกต่างจากมาตรฐานการอุดมศึกษา (Higher Education Sandbox) ที่ประสบความสำเร็จ
2 หลักสูตรต้นแบบ จุฬาฯ - ม.หอการค้าไทย ผลิตกำลังคนตอบโจทย์อนาคต
ข้อค้นพบจากหลักสูตร Sandbox ของ ม.หอการค้า
- ไม่สามารถปรับปรุงหลักสูตรได้อย่างว่องไว
- เกณฑ์คุณวุฒิและผลงานวิชาการของอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตร/อาจารย์ประจำ/อาจารย์ผู้สอน ไม่สามารถให้ผู้เชี่ยวชาญที่ปฏิบัติและมีประสบการณ์จริงในภาคธุรกิจและภาควิชาชีพที่ทันสมัยจากบริษัทชั้นนำที่ได้รับการยอมรับในระดับโลกมาสอนได้
- ไม่สามารถเทียบโอนเครดิตจากประกาศนียบัตรต่าง ๆ จาก EdTech ที่น่าเชื่อถือและมีชื่อเสียงระดับโลก เช่น Coursera, Emertus, Harbour, Space เป็นต้น
- รูปแบบของการค้นคว้าอิสระไม่มีความยืดหยุ่น
จุดเด่นของโมเดลการจัดการศึกษารูปแบบใหม่
- เป็นหลักสูตรที่มีความยืดหยุ่นสูง สามารถให้ความรู้ (เนื้อหาในวิชา) ที่ปัจจุบันขณะที่สุดจากผู้ที่อยู่ในบริบทจริให้แก่นักศึกษาได้ และนักศึกษาจพต้องนำความรู้ที่ได้รับไปปฏิบัติจริง เพื่อให้เกิดความเข้าใจและเห็นประโยชน์ทันทีในระหว่างที่เรียน
- ออกแบบหลักสูตรและสอนโดยผู้นำภาคธุรกิจและอุตสาหกรรมต่าง ๆ ในระดับโลก มุ่งผลิตยัณฑิตที่ตอบสนองต่อโลกอนาคตที่กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวกเร็ว โดยเฉพาะด้านเทคโนโลยีและทักษะแห่งอนาคต
ความต้องการของผู้ประกอบการภาคธุรกิจและอุตสาหกรรม
- ประกอบด้วย Skill set สำคัญที่แต่ละสาขาวิชาและภาคธุรกิจต้องการ
- รายวิชาในแต่ละ Skill set ของแต่ละสาขาวิชานั้น สามารถยืดหยุ่นเปลี่ยนแปลงไปได้ตามยุคสมัยตามความเหมาะสมและที่ภาคธุรกิจขาดแคลน โดยจะมีการทบทวน (revisit) หมวดหมู่ทักษะ และทักษะย่อย ประกอบด้วย Hard skills และ Soft skills ซึ่งเป็นที่ต้องการจากภรคธุรกิจเป็นประจำทุกปี รวมถึงการรับฟังความคิดเห็นของผู้เรียน (student feedback) ความคิดเห็นของผู้สอน (teacher feedback)
ข้อค้นพบจากหลักสูตร Sandbox ของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
กระบวนการเรียนการสอนหลักสูตร Sandbox ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
- การเรียนการสอนรายวิชา ประกอบด้วย รายวิชาบังคับ รายวิชาเลือก โครงงาน การฝึกงาน/สหกิจ ในปีที่ 1
- กิจกรรมเสริมจากบริษัท เช่น Inspiration Soft skill Technical skill Practical application
- กิจกรรมเสริมตามความสนใจ เช่น ชมรม การวิจัย การประกวดแข่งขัน กิจกรรม โครงการจิตอาสา Incubator