Knowledge Sharing ชุมชนแห่งการเรียนรู้...

         ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วันพีซ ก้าวขึ้นมาเป็นการ์ตูนระดับตำนานของญี่ปุ่นเทียบเท่ากับ ดราก้อนบอล โดราเอม่อน และโปเกม่อน เรื่องราวการผจญภัยของลูฟี่ โซโร และพวกพ้องที่ใฝ่ฝันอยากเป็นจ้าวแห่งโจรสลัดและครอบครอง “วันพีซ” สมบัติที่ราชาโจรสลัดโกลด์โรเจอร์ได้ทิ้งไว้บนเกาะลาฟเทลสุดปลายทางของแกรนด์ไลน์ เป็นเรื่องราวที่มีคนติดตามอยู่ทั่วโลก

         ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ได้อ่านวันพีซตั้งแต่ตอนแรกย้อนไปเมื่อปี พ.ศ.2540 ใน C-KiDs นิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ที่ปัจจุบันได้ปิดตัวไปแล้ว ด้วยความที่ผู้เขียนวันพีซคือ อ.เออิจิโร โอดะ เคยเป็นทีมงานของ อ.ฮิโรยูกิ ทาเคอิ ผู้วาดชาแมนคิง ทำให้ลายเส้นในช่วงแรกๆของวันพีซได้กลิ่นอายของการ์ตูนเรื่องดังกล่าวมาพอสมควร แต่จุดสำคัญที่ทำให้ผมชื่นชอบวันพีซน่าจะเป็นความคาแรกเตอร์และความเก่งกาจของ โซโร นักดาบประจำทีมซึ่งจะมีชอตมหัศจรรย์ให้เราได้ตื่นเต้นเสมอ นอกจากนี้ การวางพลอตเรื่องและความลับต่างๆที่ผู้เขียนค่อยๆทิ้งไว้แต่ละจุดๆ ก็ทำให้ผู้อ่านอยากติดตามมากขึ้นเรื่อยๆ

         วันพีซต่างจากการ์ตูนเรื่องอื่นๆที่จะมีการสอดแทรกอัตลักษณ์ของความเป็นญี่ปุ่นเข้าไปในเนื้อเรื่อง เช่น การกินข้าวปั้น การนอนในห้องแบบ ryokan การแต่งกายของนักเรียนญี่ปุ่น รูปแบบเมือง การขึ้นรถไฟ หรือแม้แต่การตั้งชื่อตัวละคร โดยทั้งหมดที่กล่าวมา ไม่มีในเรื่องวันพีซ !! แต่ ความเป็นวันพีซเองต่างหาก ที่กลายมาเป็นซอฟท์พาวเวอร์ และกลายเป็นวัฒนธรรมของญี่ปุ่นยุคใหม่ ไม่ว่าจะเป็น หมวกฟางของลูฟี่ ดาบของโซโร หมวกของลอว์ การแต่งตัวของนามิ หรือ ตุ๊กตาชอปเปอร์ที่สร้างยอดขายถล่มทลาย ที่สำคัญ วันพีซได้รับความนิยมอย่างสูงไปทั่วโลก ข้ามไปถึงฝั่งทวีปอเมริกาทั้งเหนือและใต้ จน Guinness World Record ได้บันทึกสถิติไว้เมื่อปี พ.ศ.2565 ให้เป็น “ซีรีย์หนังสือการ์ตูนที่มีการพิมพ์จำหน่ายมากที่สุดโดยผู้เขียนคนเดียว”

         เมื่อปี พ.ศ.2565 อ.โอดะ ผู้วาดวันพีซ ได้ประกาศว่า วันพีซ ได้ดำเนินเรื่องมาเข้าสู่ช่วงท้ายแล้ว และน่าจะจบภายใน 5 ปี ต่อจากนี้ (พ.ศ.2570) ซึ่งคงต้องมาติดตามกันว่ากับปริศนาอีกหลายเรื่องที่ยังไม่คลี่คลาย จะทำให้การ์ตูนเรื่องนี้มีตอนจบอย่างไร