วันนี้ถือโอกาสลงพื้นที่ถ่ายทอดเทคโนโลยีการฟอกย้อมเส้นฝ้ายด้วยสีธรรมชาติให้กับชาวบ้าน

กลุ่มเป้าหมาย    ครั้งที่แล้วชาวบ้านทดลองฟอกย้อมแล้วเจอปัญหาการติดสีของเส้นฝ้าย   วันนี้เลยให้เทคนิคการเร่งปฏิกิริยาการติดสี  เพื่อให้ได้เฉดสีที่สวยงาม  และสีเข้มขึ้น 

  

ในภาพเป็นสีที่เป็นสารตั้งต้นคือ พืชชนิดเดียวกัน  แต่ใส่ตัวเร่งปฏิกิริยาต่างกันจะได้เฉดสีของฝ้ายที่ต่างกัน

วันนี้จึงได้สีเหลือง เทา และเขียวขี้ม้าอ่อน ครับ

สิ่งที่ได้วันนี้คือการเติมเต็มภูมิปัญญาท้องถิ่นให้เห็นคุณค่า และสร้างมูลค่าให้แก่ภูมิปัญญา  จากเดิมที่เคยชินกับการใช้สารเคมีฟอกย้อม   ฟังน้ำเสียงที่ชาวมาเล่าถึงผลิตภัณฑ์ที่ตนเองกำลังทำนั้น มันมีความปลื้มปริ่มล้นออกมาจากคำบรรยายเรื่องราว   ยิ่งบอกเทคนิคพืชให้สีแต่ละชนิด   จะเกิดการจับ GPS  ด้วยปากเปล่าถึงตำแหน่งที่อยู่ของพืชชนิดนั้นๆที่มีอยู่ในท้องถิ่น  ว่ามีที่ไหนบ้าง  อยู่ที่นาของใคร  อยู่บ้านใคร อยู่ดงไหน  แล้วก็ชักชวนกันไปค้นหามาทดลองทำ

 

กิจกรรมที่ 2 เป็นการออกแบบลาย ด้วยการตัดกระดาษเพื่อขึ้นลายบนเฟลม ซึ่งเป็นการออกแบบลายบนผืนผ้า และการทำตราสัญลักษณ์สินค้าด้วย เทคนิคการตัดกระดาษให้เป็นลวดลายนี้ ผู้ตัดต้องมีความชำนาญสูง เพราะเป็นการตัดลายโดยที่ไม่มีการร่างแบบไว้ก่อน แต่ผู้ตัดจะใช้ความรู้ที่เรียนมาผสมผสานกับทักษะที่ฝึกมานาน ดังนั้นผู้ที่จะตัดกระดาษได้ต้องเคยตัดลายที่ใช้ประดับบั้งไฟมาก่อน หรือได้รับการถ่ายทอดจากครูสับลายบั้งไฟจึงทำได้ ข้อสังเกตคือ ลายแบบนี้จะไม่มีทั่วไป และเราจะไม่ค่อยพบเห็นง่ายๆ

 

กิจกรรมที่ 3

 

การเตรียมเส้นฝ้ายเพื่อการทอผ้า ประกอบด้วย การทำเส้นยืน และเส้นพุ่ง สืบสืบหูก การเก็บขิดขึ้นลาย และการสร้างตะกอลายขิด การปั่นด้าย และการทอผ้าตามลายที่ออกแบบไว้

 

วันนี้ได้เห็นภูมิปัญญาชาวบ้านเตาไห  กลับมามีชีวิตอีกครั้ง  เห็นพลังในตัวของผู้สูงอายุยังคลุกลุ่นอยู่  ผมก็ภูมิใจแล้ว