Knowledge Sharing ชุมชนแห่งการเรียนรู้...

สืบเนื่องจากบทความที่แล้วที่พูดถึงบทบาทของผู้ประกอบการทางสังคม ต่อการสร้างระบบนิเวศวิสาหกิจเพื่อสังคมที่ประสบความสำเร็จ ปัจจัยที่ 2, 3, 4 ที่จะพูดต่อไปถึงในวันนี้ก็คือ

บทบาท และความสัมพันธ์ของรัฐบาล มหาวิทยาลัย และนักลงทุน ค่ะ

2. รัฐบาล

          รัฐบาลมีหน้าที่รับผิดชอบในการพัฒนาระบบนิเวศของผู้ประกอบการทางสังคม ( Audretsch , Belitski & Cherkas , 2021) บทบาทประการหนึ่งคือการส่งเสริมนโยบายและโครงการเพื่อสนับสนุนผู้ประกอบการทางสังคมและชุมชนที่มีคุณสมบัติที่จำเป็นในการสร้างกิจการผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ ( Guerrero, Liñán & Cáceres -Carrasco, 2021 ) รัฐบาลเป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่สำคัญมากใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมของประเทศกำลังพัฒนา เนื่องจากรัฐบาลเป็นผู้มีบทบาทในการสร้างสภาพแวดล้อมให้ผู้ประกอบการมีความเจริญรุ่งเรือง ( Audretsch , Belitski & Cherkas , 2021) ซึ่งสามารถทำได้โดยการจัดหาโครงสร้างพื้นฐานคุณภาพสูงและช่วยให้พวกเขาเข้าถึงเงินทุนโดยการพัฒนากรอบการกำกับดูแลที่ทำงานอย่างมีประสิทธิผลกับนักลงทุนและมีการติดตามการใช้ประโยชน์ทางการเงินอย่างมีประสิทธิผล สิ่งนี้เร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลงและมอบทักษะให้กับผู้ประกอบการทางสังคม รัฐบาลยังสามารถใช้ทรัพยากรของตนในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นขององค์กรโดยการปรับโครงการสนับสนุนและใช้ความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน เหนือสิ่งอื่นใดก็คือรัฐบาลสามารถมีอิทธิพลสำคัญต่อระบบนิเวศของผู้ประกอบการทางสังคมได้ โดยการมีส่วนร่วมในหลายวิธี เช่น การออกกฎระเบียบ การให้ทุน และให้โอกาส ซึ่งมีส่วนทำให้โครงการริเริ่มผู้ประกอบการทางสังคมประสบความสำเร็จและล้มเหลว จึงสามารถสังเกตได้ว่ารัฐบาลสามารถส่งผลกระทบเชิงบวกต่อโอกาสการพัฒนา และการเติบโตของระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคม(Colombo et al., 2019)

           นอกจากนี้รัฐบาลมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนและส่งเสริมความสำเร็จของผู้ประกอบการเพื่อสังคมผ่านโครงการ นโยบาย และกฎระเบียบต่างๆ ที่ทำหน้าที่เป็นแม่แบบสำหรับ เมืองหรือประเทศอื่นๆ ที่ต้องการพัฒนา ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมของตน ด้วยการสนับสนุน รัฐบาลสามารถจัดหารากฐานที่ดีเยี่ยมสำหรับความพยายามร่วมกันในการปรับปรุงคุณภาพชีวิต และสร้างงานใหม่และโอกาสในการสร้างความมั่งคั่ง บทบาทของรัฐบาล ประชาชน และองค์กรอื่นๆ คือการสนับสนุนนโยบายและกรอบการกำกับดูแลที่เอื้ออำนวยให้ผู้ประกอบการทางสังคมมีความเจริญรุ่งเรือง รัฐบาลสามารถให้การสนับสนุนผู้ประกอบการเพื่อสังคมผ่านการระดมทุนและการปฏิบัติตามกฎระเบียบ ระบบนิเวศที่เป็นทางการของรัฐบาลมีกฎระเบียบเพื่อให้แน่ใจว่าพลเมืองของตนจะได้รับข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการพัฒนาล่าสุดเป็นอย่างดี ประชาชนควรรู้ว่าอะไรคือกิจกรรมของผู้ประกอบการ และพวกเขาสามารถมีส่วนร่วมได้อย่างไร เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น ระบบนิเวศที่ดีวิสาหกิจเพื่อสังคมต้องสามารถพึ่งพาตนเองได้ด้วย ROI (ผลตอบแทนจากการลงทุน) ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมช่วยให้องค์กรทางสังคมและผู้ประกอบการสามารถเข้าถึงเงินทุนจากแหล่งต่างๆ ได้อย่างง่ายดายผ่านรัฐบาล รัฐบาลจะมีบทบาทสำคัญในการจัดเตรียมสภาพแวดล้อมเชิงกลยุทธ์และนโยบายที่ช่วยให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดสามารถพัฒนา สร้างสรรค์ และปรับตัวให้เข้ากับโอกาสทางธุรกิจในปัจจุบัน ( Audretsch , Belitski & Cherkas , 2021 )

3. มหาวิทยาลัย

            มหาวิทยาลัยมีส่วนร่วมใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมเนื่องจากมีบทบาทในฐานะผู้ให้ความรู้และสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติของสังคมสำหรับการเป็นผู้ประกอบการ ( Mason & Brown, 2014 ) มหาวิทยาลัยมีการมอบความรู้เพื่อช่วยให้นักศึกษาสามารถสร้างมูลค่าและเพิ่มศักยภาพในการจ้างงาน ในขณะเดียวกันก็แจ้งให้ผู้ประกอบการทราบถึงศักยภาพของแนวคิดทางธุรกิจที่ได้รับการสนับสนุนจากระบบนิเวศของมหาวิทยาลัย บทบาทของมหาวิทยาลัยในฐานะผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมนั้นถูกกำหนดโดยกิจกรรม ผลิตภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์ และบริการ ( Mason & Brown, 2014 ) ข้อสังเกตอีกประการหนึ่งก็คือคำจำกัดความของการประกอบการทางสังคมสามารถขยายให้ครอบคลุมถึงแนวทางปฏิบัติทางธุรกิจทุกประเภทที่ไม่ใช่แค่ทุนนิยมหรืออุตสาหกรรม แต่ยังรวมถึงการเคลื่อนไหว การคุ้มครองผู้บริโภค การพัฒนาชุมชน และความยั่งยืน (Bernardino, Santos & Ribeiro , 2018; Letaifa , 2016; Mack & Mayer , 2016 ). ซึ่งจากการศึกษาพบว่าบทบาทของมหาวิทยาลัยในฐานะผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการสร้างระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมที่ทำให้เกิดคุณลักษณะเหล่านี้( Mason & Brown, 2014 ) เมื่อมีความกระตือรือร้นและมุ่งมั่น มหาวิทยาลัยสามารถให้คุณค่าที่สำคัญแก่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่นๆไม่ว่าจะเป็นภาครัฐ บริษัทเอกชน หรือบุคคลทั่วไป ในกรณีส่วนใหญ่ คุณค่านี้เกิดขึ้นได้จากความรู้ที่สามารถถ่ายทอดได้ ซึ่งจะช่วยเพิ่มผลผลิตในระบบเศรษฐกิจ

          บทบาทของมหาวิทยาลัยในฐานะผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาแนวคิดใหม่ การสร้างแนวคิด และการดำเนินโครงการ ผลลัพธ์ที่ได้สามารถช่วยกำหนดแนวทางการแก้ปัญหาที่ยั่งยืนและส่งเสริมนวัตกรรมและการเติบโตในช่วงที่เศรษฐกิจโลกล่มสลายอันปั่นป่วนนี้ ( Auerswald , 2015) มหาวิทยาลัยสามารถเป็นแหล่งของคุณลักษณะเชิงบวก เช่น ความเชี่ยวชาญและความรู้ แต่ในขณะเดียวกัน มหาวิทยาลัยยังต้องเผชิญกับความเสี่ยงต่างๆ ที่อาจส่งผลต่อการพัฒนาในฐานะองค์กร ( Mason & Brown, 2014 ) ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าใจโอกาสและภัยคุกคามที่มหาวิทยาลัยต้องเผชิญเนื่องจากบทบาทของพวกเขาใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมโดยพื้นฐานแล้ว มหาวิทยาลัยมีบทบาทสำคัญใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคม( Kabbaj et al., 2016 ) ซึ่งเกี่ยวข้องกับการให้ความรู้และความเชี่ยวชาญ รวมถึงการอำนวยความสะดวกด้านนวัตกรรมและความเป็นผู้ประกอบการ และช่วยให้สังคมมีส่วนร่วมในการพัฒนา ( Mason & Brown, 2014 ) มหาวิทยาลัยมุ่งหวังที่จะให้ความรู้แก่คนรุ่นอนาคต โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณค่าของการคิดนอกกรอบเพื่อการแก้ปัญหาสังคมที่มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ด้วยการมีสภาพแวดล้อมทางวิชาการที่มุ่งเน้นไปที่ความคิดสร้างสรรค์และการแก้ปัญหา มหาวิทยาลัยมีบทบาทสำคัญในการสร้างพื้นที่ทางสังคมเชิงบวกมากขึ้น ซึ่งการพัฒนาใหม่ๆ สามารถเจริญเติบโตและประสบความสำเร็จได้ ผลกระทบของ ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมที่มีต่อนักศึกษาและคณาจารย์สามารถวัดได้จากการมีส่วนสนับสนุนเชิงบวกต่อภารกิจและวิสัยทัศน์ของมหาวิทยาลัย ในด้านการศึกษา การมีส่วนร่วมนี้แสดงให้เห็นความเป็นเลิศในการส่งมอบการศึกษาระดับอุดมศึกษาผ่านวิธีการสอนที่ขับเคลื่อนด้วยการวิจัย ซึ่งช่วยสร้างทุนมนุษย์ ปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานที่มีคุณภาพ และสนับสนุนนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์

4. นักลงทุน

          นักลงทุน ณ ที่นี้ไม่ได้หมายถึงเพียงแค่นักลงทุนเอกชนเท่านั้น หากแต่ยังหมายความถึงกองทุน หรือหน่วยงานต่างๆ ในทำนองเดียวกันที่ให้ทุนและให้โอกาสแก่ผู้ประกอบการสังคม บทบาทของนักลงทุนในฐานะผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมนี้มีความโดดเด่นมากขึ้นในปัจจุบัน เราจะมาเริ่มต้นด้วยการทำความเข้าใจการลงทุนต่างๆ ที่นักลงทุนด้านการลงทุนมีต่อผู้ประกอบการเพื่อสังคม รวมถึงการเชื่อมโยงและบทบาทของนักลงทุนเหล่านี้ นอกจากนี้ยังพิจารณาถึงช่องว่างระหว่างความคาดหวังและแรงบันดาลใจของนักลงทุนเหล่านี้กับหลักฐานเชิงประจักษ์ที่อาจสนับสนุนข้อกล่าวอ้างเหล่านี้หรือไม่ นายทุนร่วมลงทุนมักพิจารณาการลงทุนในกิจการเพื่อสังคมว่าในฐานะทางเลือกที่เป็นไปได้(possible alternatives)( Kerlin , 2012 ) กล่าวคือจะพิจารณาบทบาทของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ตลาดปัจจุบัน และเงื่อนไขอื่นๆ ที่ส่งผลต่อความเสี่ยงเป็นสำคัญก่อนที่จะตัดสินใจลงทุน( Ortuño et al., 2018 ) ซึ่งนักลงทุนถือว่าเป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่สำคัญใน ระบบนิเวศของผู้ประกอบการเพื่อสังคมแต่เนื่องจากพวกเขามีความสนใจทางการเงินและแรงจูงใจในการลงทุนที่แตกต่างกัน จึงอาจส่งผลกระทบต่อการพัฒนาผู้ประกอบการทางสังคม งานวิจัยจำนวนมากได้วิเคราะห์ว่านักลงทุนมีส่วนร่วมกับการประกอบการทางสังคม ทำความเข้าใจว่าพวกเขาสามารถมีส่วนร่วมในการสร้างเศรษฐกิจหมุนเวียนผ่านการพัฒนาที่ยั่งยืนได้อย่างไร และวิธีที่พวกเขาสามารถ มีอิทธิพลต่อเป้าหมายความยั่งยืนผ่านการเพิ่มความตระหนักหรือส่งผลกระทบเชิงบวกต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในหมู่ผู้กำหนดนโยบาย ( Hazenberg , Bajwa -Patel & Giroletti , 2018 )

          บทบาทของนักลงทุนในระบบนิเวศคือการมอบความรู้และทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับการรับผิดชอบและผู้ที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา นอกจากนี้ยังส่งเสริมความรับผิดชอบในหมู่องค์กรอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับการประกอบการเพื่อสังคม ผู้ประกอบการเพื่อสังคมกำลังสละเวลา เงิน และความพยายามเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงในสังคม ( Kabbaj et al., 2016 ) นักลงทุนมีบทบาทสำคัญในการทำให้การลงทุนประสบความสำเร็จ และเป็นที่ชื่นชมของเหล่าผู้ประกอบการเป็นอย่างมากเพราะพวกเขามองว่าการสนับสนุนเหล่านี้เป็นโอกาสให้แก่พวกเขาในการพัฒนาชีวิตและกิจการ ซึ่งจะเป็นผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสังคมเพิ่มขึ้นโดยนักลงทุนมีหน้าที่รับผิดชอบในการให้ทุนในการพัฒนาโมเดลและนวัตกรรมใหม่ ๆ ที่สามารถแก้ไขข้อเสียที่มีอยู่ได้ ในขณะเดียวกันนักลงทุนก็มีบทบาทที่สำคัญในการระบุประเด็นทางสังคมที่มีอยู่จากมุมมองทางธุรกิจ (เช่น ตลาดใหม่ ผลิตภัณฑ์ใหม่) การจัดทำโครงการเชื่อมโยงตลาด และช่วยเหลือกระบวนการที่เชื่อมโยงการใช้ทรัพยากรจากหลายแหล่ง (supply chain management)และยังสามารถช่วยเหลือผู้ประกอบการที่ยังขาดทักษะทางธุรกิจอีกด้วย

ในบทต่อไปจะถือเป็นบทสุดท้ายของการวิเคราะห์องค์ประกอบของระบบนิเวศของผู้ประกอบการสังคม ซึ่งก็คือบทบาทของศูนย์กลางธุรกิจและอุทยานวิทยาศาสตร์ สื่อและการประชาสัมพันธ์ รวมถึงวัฒนธรรมท้องถิ่นที่ทำให้เกิดผลกระทบต่อความมั่นคงของวิสาหกิจเพื่อส้ังคมและระบบนิเวศของพวกเขา